هیئت غیرسیاسی کلوزآپ و نمای بسته عصر روز عاشوراست، مصادره معنویت خواهانی‌ست که میلی به زیستن باحسین ندارند. هیئت غیر سیاسی، دست حسین(ع) را از دنیای کنونی کوتاه می‌کند، چون درسی برای ما ندارد، اگر بگویید دارد، پس سیاسی بودن حرکت حسینی را پذیرفته‌اید، پس بی‌پروا خواهید گفت: حسین(ع) به طمع تشکیل حکومت از مکه به سمت کوفه حرکت کرد. حسین غیر سیاسی صرفاً یک مظلوم است.
ما در تاریخ نه‌چندان دور خود، الگوهایی از شفافیت داشتیم که الان فرسنگ‌ها از آن‌ها فاصله داریم. ای کاش مسئله شفافیت، چه در هزینه‌کرد بیت‌المال، و چه حتی در فعالیت‌های به اصطلاح خداپسندانه و دینی‌مان، دوباره تبدیل به فرهنگ بشود.
زنانگی نشسته در بندبند کتاب، ما را به عمق زندگی‌های خاموش و بی‌صدای همسران رزمندگان دفاع مقدس می‌برد. روایتی که نشان می‌دهد برخلاف تصور سوتلانا آلکسیویچ جنگ چهره زنانه دارد!
و تاریخ همانقدر که از اشتباهات و گناهان منفورین تاریخ آسیب دیده، از توجیه‌گری، محافظه‌کاری، چشم پوشی، خانه نشینی و عزلت گزینی مردم درگیر روزمرگی زخم خورده است…تکلیف را باید گشت و پیدا کرد.
یکی از ده‌ها جلوه و بروز عینی «فرهنگ عاشورایی» هیئت‌های مذهبی هستند؛ هیئت‌ها خودشان می‌توانند نوعی انعکاس و جلوه «تمدن اسلامی شیعه» محسوب شوند؛ چون توانسته‌اند نوعی فرهنگ خاص را توسعه داده و به منضه ظهور اجتماعی برسانند.
زندگی و دوران فعالیت شهید سید علی اندرزگو، سرشار از شگفتی‌ها و گفتنی‌های ناگفته و نقاط پرکشش و دراماتیک است که می‌تواند علاوه برجذابیت های مختلف، بخشی از تاریخ مبارزات یک ملت را برای نسل امروز و فردا به نمایش گذارد. با توجه به اسناد و مدارک موجود از دوران زندگی سید علی اندرزگو انتظار می‌رفت که فیلمی محکم و قوی به لحاظ استنادی و جذاب از جهت دراماتیک خلق شود.
ایده گلخانه، به مرور تبدیل به یک ایده متداول میان افراد ذی نفوذ نظام شد و هر کس به تبع میزان نفوذش مدرسه و دانشگاهی تأسیس کرد. کلونی‌هایی شکل گرفت که حتی از ایده اولیه‌شان که تربیت نیروی انسانی برای جمهوری اسلامی بود، فاصله گرفتند و به تدریج یا ماهیتی اقتصادی و کاسب‌کارانه پیدا کردند یا تبدیل به حیات خلوت باندهای سیاسی برای تربیت کادر حزبی شدند.
با استفاده از نماد ها می‌توان بسیاری از مفاهیم اعتقادی، فرهنگی، تاریخی و… را در انظار مردم قرار داد؛ برای رسیدن به مقاصدی مانند ایجاد هویت یا تداعی یک پیروزی تاریخی یا انتقال یک حس معنوی و یا ایجاد یک حس نوستالژیک
ولایتی‌های خمینیست برخلاف ولایتی‌های بی‌ولایت که به‌اسم دفاع از ولایت علوی، مسائل اختلافی را عمده می‌کنند، به توصیه امام صادق (ع) عمل کردند که فرمود بین عامه (اهل تسنن) جوری عمل کنید که بگویند «هَذِهِ اَدَبُ جَعفَر». رهبر انقلاب اولین نماینده اهل‌سنت را که منصوب کردند گفتند از قول من به اهل‌تسنن بگویید سنی بمانید؛ اما انقلابی باشید.
هجمه‌های خواسته و ناخواسته‌ای که دستگاه رسانه‌ای و هنری نسبت به کم ارزش بودن روستایی، تمسخر لهجه، تبلیغ منفی روستایی به جای تبلیغ سادگی روستایی، خطاب‌هایی سخیف مثل چوپان، قلعگی، دهاتی و … که در محاوره تکرار می‌شود؛ دست به دست هم داده تا جوان روستایی احساس تعلق و هویت روستایی خود را آشکارا فریاد نزند.
