به گزارش «ایام»، محمد حسین جاوید، فعال فرهنگی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی با نظر به تحلیلی از چرایی وقوع حادثه کربلا، در نقد عدم عمل به تکلیف اقدام به انتشار یادداشتی نموده است که در ادامه می‌خوانید:
مگر تمامی افرادی که در واقعه عاشورا دست داشته‌اند، از ابتدای ورود حضرت مسلم به کوفه تا انتهای روز عاشورا که به نحوی در قتل اهل بیت پیامبر(سلام الله علیها) نقش داشته‌اند تعدادشان چه قدر می‌شود؟بیش ازچند هزار نفر؟
اما آیا مخاطب این جمله زیارت عاشورا که «اللهم العن التی جاهدت الحسین و شایعت و بایعت و تابعت علی قتله …»تنها همین چند هزار نفر هستند؟
آیا در جامعه اسلامی آن زمان مردمانی در شهرهای دیگر نبودند که از وقوع عاشورا مطلع بودند، اما کاری برای نصرت امام نکردند؟
کسان بسیاری که شاید به سپاه ابن سعد، نه کمک مالی کردند، نه سلاح فرستادند، نه تشویق کردند و نه یاری مستقیم و غیر مستقیمی به این ملعونین همیشۀ تاریخ فرستادند.
اما امروز خود، ملعون خدا و امت خدا هستند!
اینان شاید حتی دعا هم کرده بودند برای پیروز امام، نذر هم کرده بودند، بعضی‌ها حتی اسب و شمشیرشان را هم فرستاده بودند برای یاری امام، اما مصداق تکلیف، آن روز چیزی دیگری بود.
در لحظه وقوع حوادث بزرگ و امتحان‌های عظیم نمی‌شود بی طرف بود، نظاره‌گر ماجرا بود، خاکستری بود و آخر پا پس کشید و گفت: ما که کاره ای نبودیم!ما که اشتباهی نکردیم!
در میدان مبارزه اتفاقاً به همین«کارهای نبودن»هم کار دارند.
در اسلام که دین مبارزه در راه تحقق جامعه توحیدی است، همانقدر که برای انجام کارهایمان نیاز به حجت داریم همانقدر برای انجام ندادن کارها و تکالیفمان هم نیاز به حجت داریم.
و تاریخ همانقدر که از اشتباهات و گناهان منفورین تاریخ آسیب دیده، از توجیه‌گری، محافظه‌کاری، چشم پوشی، خانه نشینی و عزلت گزینی مردم درگیر روزمرگی زخم خورده است.
تکلیف را باید گشت و پیدا کرد.همیشه یک تکلیف وجود دارد که اگر آن یک تکلیف را انجام ندهی و به جایش همه مستحبات و تکالیف دیگر را انجام بدهی ثمری ندارد.
باید به دنبال کارهای نکرده‌مان باشیم و هر روز به ازای یک استغفار برای اشتباهاتمان، چندین و چند استغفار برای کارهایی که باید می‌کردیم و نکردیم به جا بیاوریم.
ای جماعت نه اگر بیش کمی عار کنید
کی شما روزه گرفتید که افطار کنید…
دیدگاهتان را بنویسید